Boeing 737

درباره 737 : خانواده 737 پرفروش ترین هواپیمای مسافربری جهان با بیش از 5500 هواپیمای تحویل داده شده و 6000 سفارش قطعی می باشد که رکورد دار ثبت شده در کتا رکوردهای کینس است. بیش از 514 اپراتور این هواپیما را در خدمت دارند و این هواپیما به بیش از 1200 شهر در 190 کشور پرواز میکند. به طور متوسط 1250 هواپیمای 737 در حال پرواز بوده و در هر 5 ثانیه یک فروند در حال تیک آف یا فرود می باشد. بیش از هزار فروند از این هواپیما جزو نسل اول هستند که نخستین پرواز آن در سال 1967 انجام گرفت.خط تولید نسل اول بویینگ 737 تا سال 2000 فعال بود که در نهایت در اوایل قرن حاضر نسل جدید جاگزین نسل قبلی شد. این هواپیما بیش از سی سال است که به خط هوایی امکان پرواز در خطوط داخلی و در مسافت های کوتاه بین المللی را با هزینه پایین میدهد. طراحی نسل جدید بویینگ 737از سال 1991 آغاز گشته و مدل جدید این هاپیما قابلیت پرواز بین قاره ای و میانبرد بین المللی را نیز دارد.بیش از 2300 فروند از این هواپیمای بویینگ 737 نسل جدید سفارش داده شده اند که از این تعداد 1600 فروند تحویل مشتریان شده است. *کوچکترین عضو خانواده نسل جدید بویینگ 737 جت دو موتره مسافربری 110تا132 نفره بویینگ 600-737 میباشد که در سال 1998 وارد خط هوایی شد.بیش از 140 فروند از این هواپیما توسط شرکت های هوایی سفارش داده شده است. *هواپیمای 700-737 با توانایی حمل 126 تا 149 مسافر عضو متوسر این خانواده بوده که در سال 1998 عملیاتی شده و بیش از 800 فروند از آن سفارش داده شده است. مدلی با برد افزایش یافته یعنی ER 700 -737 برگرفته از جت های تجاری بویینگ می باشد که به منظور پرواز در مسیرهای طولانی طراحی شده است و همخوانی کامل با فلسفه پرواز نقطه به نقطه بویینگ دارد.این هواپیما در نتیجه استفاده از بالهای 800-737 توانایی حمل سوخت بیشتر و 2145 ناتیکال مایل برد بیشتری دارد. B-700ER دارای9 مخزن سوخت کمکی می باشد که با حمل بیش از 40 تن سوخت دارای حداکثر بردی با 10000 کیلومتر است. حداکثر وزن برخاست نیز حدود 7485 کیلوگرم افزایش داشته است . قابل ذکر است B-700ER در ترکیب تجاری ظرفیت 48 مسافر و در ترکیب مسافربری ظرفیت 126 مسافر را دارد.این مدل در سال 2006 معرفی شد. کمپانی بویینگ مدل دیگری از سری 700 را عزضه کرده که به Convertible معروف بوده و با نام 737-700c شناخته میشود این هواپیما اولین هواپیمای تمام مسافری/باری بویینگ 737 که بعد از مدل 737-200c که در سال 1966 معرفی شد پرواز خواهد کرد.گونه 700c این قابلیت را دارد که تبدیل به یک هواپیمای تمام مسافری و یا با برداشتن صندلی های آن تبدیل به هواپیمای تمام باری شود که به همین منظور در بزرگ بارگیری در کابین اصلی تعبیه میشود. این هواپیما توانایی جابه جایی تقریبا 19 تن بار را دارد و در حالت مسافربری نیز ظرفیتی برابر با 140 مسافر را در یک کلاس که با ترکیب دو کلاس این ظرفیت به 126 نفر کاهش پیدا خواهد کرد.ناگفته نماند در پی معرفی شدن این مدل در سال 1997 نیروی دریایی ایالت متحده دو فروند از این هواپیما را سفارش داد . قابل ذکر است این هواپیما در نام گذاری در ارتش ایالت متحده به C-4 Clipper معرفی شده است . بیش از1100 فروند از گونه کشیده تر 162 تا 189 نفره این خانواده یعنی بویینگ 800-737 از اولین پرواز سفارش قطعی شده به طوری که حدود800 فروند آن به مشتریان تحویل شده است قابل ذکر است یک گونه از این هواپیما با شناسه 737-800 ERX در سال 2004 توسط نیروی دریایی ایالت متحده به عنوان هواپیمای چند منظوره دریایی انتخاب و به P-8A معروف شده است. بالاخره بزرگترین نوع این هواپیما یعنی900-737 که توانایی حمل 177 تا 189 مسافر را دارد در سال 2001 وارد خدمت شد. بویینگ 737-800ER نمونه ارتقا یافته 900-737 است که برد آن افزایش یافته و حدود26 مسافر بیشتر از مدل پایه دارد ونیز 500 ناتیکال مایل نیز فراتر از برد مدل 900 پرواز میکند. طراحی : بدنه این هواپیما دارای طرح خرابی ایمن آلمینیومی میباشدکه در ساختن بال ها نیز از آلیاژ آلمینیوم و پوسته مقاوم در برابر خوردگی استفاده شده است. مخروط دماغه های نوک بال ها و بدنه نوک سکان عمودی ثابت های عمل کننده FLAP ها و دیگر بخش هایی که تحت فشار نیستند از الیاف کربن و شیشه تقویت شده با پلاستیک یعنی CFRPو GFRP ساخته شده اند. قسمت انتهایی محفظه موتورها نیز از کامپوزیت های گرافیت کولاروفابرگلاستشکیل یافته است.در فوریه 2000 بالکهایی از جنس گرافیت کربندر ابتدا برای نوک بال های 800-737سپس برای دیگر مدل ها طراحی شد که توسط مشتری برای نصب انتخاب می شود. این بالک ها با طول 8پا توانایی عملیات بیشتری را برای گونه 800 از نظر افزایش برد تا شش هزار کیلومتر و کاهش مصرف سوخت قابل دسترس می ساخت. عرشه پرواز : عرشه پروازی خلبان و کمک خلبان را در خود جای داده است. در این کاکپیت پیشرفته علاوه بر نمایشگرهای LCD موجود نمایشگر سربالا هم قابل نصب میباشد یک سیستم نمایشگر مشترک که شامل شش نمایشگر LCD مسطح بوده و ساخت(هانی وال) میباشد نیز در کابین به چشم میخورد. نرمافزار CDS قابلیت این را دارد که داده های پروازی و ناوبری را همانند سیستم الکترونیکی پرواز مدل737 قبلی یا 400-747 یا 777 نمایش دهد. در این هواپیما امکان نصب سیستم مکانیکی جهانی ارتباطات ماهواره ای و سیستم دوتایی مدیریت پرواز وجود دارد. کابین : کابین این هواپیما به طور معمول در دو کلاس عرضه میشود کلاس درجه یک با چار ردیف صندلی و کلاس توریستی با شش صندلی کنار هم می باشد . نا گفته نماند کابین توسط یک ماشین سه مرحله ای تهویه مطبوع میشود. ضمنا پلکانی نیز روی خود هواپیما در قسمت جلویی کابین قابل نصب میباشد که عملیات در فرودگاه هایی با امکانات کمتر را نیز امکانپذیر می کند.در این هواپیما دو محفظه بار به چشم میخورد که محفظه با انتهایی با یک تسمه نقاله تلسکوپی قابل تجهیز شدن است. موتور : این پرنده مجهز به دو پیشرانه توربوفنCFN International با مشخصه CFM56-7 می باشد که توسط کنسرسیوم مشترکی متشکل از جنرال الکتریک از ایالت متحده و سنکما از فرانسه طراحی و ساخته شده است . برای تغذیه این هواپیما توانایی حمل 26 تن سوخت را دارد . سیستم نیروی کمکی (APU) این هواپیما ساخت هانی وال بوده و توانایی تامین 90 کیلو وات آمپر نیرو و استارت هوا را دارد.همچنین فن های جدید کم صدا نیز در سیستم های کنترل محیطی و سیستم خنک کننده الکترونیک برای کمک به کاهش صدا نصب شده است. ارابه فرود : بویینگ 737 دارای سه چرخ جمع شونده میباشد که توسط نیروی هیدرولیک عمل میکند.این ارابه فرود دارای ضربه گیر اولئوماتیک می باشد که توسط بویینگ طراحی شده است.ارابه فرود اصلب به سمت داخل جمع میشود و چاهک چرخ را آب بندی میکند که دیگر نیازی به در برای چرخ ها نمی باشد . ناگفته نماند چرخ های اصلی مجهز به ترمز گودریچ نیز می باشد .

فوکر 50

فوکر 50 جانشین هواپیمای موفق F-27 فرنشیپ است که امروزه در خطوط هوایی ایران بعنوان هواپیمای توربوپراپ منطقه ای فاعلیت می کند. تاریخ ساخت فوکر 50 به سال 1983 بر می گردد، زمانیکه شرکت فوکر برای اولین بار از طراحی هواپیمای 50 نفره با نام فوکر 50 و جت صد نفره فوکر 100 پرده برداشت. فوکر 50 بر اساس بدنه هواپیمای F-27-500 ساخته شده ولی دارای تغییرات اساسی است . در صدر تغییرات موتور توربوپراپ پرات اند ویتنی PW125 6 تیغه ای است که باعث افزایش %12 سرعت کروز و برد هواپیما و کاهش مصرف سوخت شده است. از دیگر تغییرات آن می توان به سیستمهای اویونیک (الکترونیک پروازی) جدید و کابین شیشه ای و استفاده محدود از مواد کمپوزیت(مرکب) اشاره کرد.



--------------------------------------------------------------------------------



--------------------------------------------------------------------------------


دو نمونه اولیه فوکر 50 بر اساس F-27 ( با وجود اینکه %80 قطعات جدید و یا بهبود یافته بود) ساخته شده و اولین بار در 28 دسامبر 1985 به پرواز در آمدند. گواهینامه پرواز فوکر 50 در می 1987 دریافت شده و شرکت لوفت هانزا سیتی لاین بعنوان اولین مشتری در آگوست همان سال هواپیمای خود را تحویل گرفت. مدل پایه فوکر 50، سری 100 می باشد.این مدل دارای حداکثر سرعت کروز 532 کیلومتر در ساعت و سرعت اقتصادی آن 454 کیلومتر در ساعت می باشد. سقف پرواز آن 25000 پا بوده و برد آن با 50 نفر مسافر 2055 کیلومتر می باشد. سری 120 نیز مدل 4 دره ( بجای 3 دره سری 100) است. مدل دیگر فوکر 50 سری 300 می باشد که دارای موتورهای قویتر PW127B با قدرت 2050 کیلو وات بوده که حداکثر سرعت گشتزنی آن را به 526 کیلومتر در ساعت می رسانند. برد این مدل با 50 نفر مسافر اندکی کمتر از سری 100 و حدود 2033 کیلومتر است.



--------------------------------------------------------------------------------


داخل کابین مسافر در هواپیمای فوکر 50 هواپیمایی کیش ایر



داخل کاکپیت فوکر50 در هواپیمایی آریا ایر

--------------------------------------------------------------------------------


تنها مدل ارتقا یافته اساسی فوکر 50 با نام فوکر 60 شناخته می شود که باری و نسبت به مدل های قبلی بزرگتر می باشد و به سفارش نیروی هوایی سلطنتی هلند در سال 1990 ساخته شد. خدمه پروازی فوکر 50 دو نفر می باشد و این هواپیما قادر به استفاده بگونه باری/مسافری در یک سفر می باشد. در نهایت شرکت فوکر در سال 1996 به خاطر مشکلات مالی ورشکسته شد در حالیکه 205 از این هواپیما ساخته شد و آخرین فوکر 50 نیز در سال 1997 به خطوط هوایی اتیوپی تحویل داده شد

787 بوئینگ

بویینگ 787 و یا به عبارتی 7E7

در پاسخ به نیاز شرکتهای هواپیمایی در سراسر دنیا و به منظور ارائه تسهیلات و خدمات هر چه بیشتر به مسافران، شرکت هواپیماسازی Boeing مدل جدیدی را با عنوان e7E7 به بازار ارائه مینماید. به این منظور گروهی از شرکتهای شناخته شده و فعال در صنعت هوا فضا در حال مطالعه و تحقیق برای ساخت این هواپیمای رویایی هستند. مراحل ساخت این هواپیما در پایگاه Everett شرکت Boeing در Seattle واشنگتن انجام می گیرد.


خصوصیات ویژه و منحصر به فرد e7E7e :

مدلهای e7E7-8 و e7E7-9 توانایی حمل 257-217 مسافر را در مسافتی معادل 8300 تا 8500 مایل (15400 تا15700کیلومتر) در 3 کلاس مختلف(فرست کلاس، بیزینس واکونومی کلاس) دارا می باشد. عضو دیگری از خانواده e7E7 ، مدل e7E7-3 می باشد که توانایی حمل 289 مسافر را در مسافتی معادل 3500 مایل (6500 کیلومتر) و در 2 کلاس مختلف دارا می باشد. مصرف سوخت هواپیمای Boeing e7E7 در مقایسه با دیگر مدلهای مسافربری، 20 درصد کمتر بوده و ظرفیت حمل بار این مدل 40 تا 60 درصد بیشتر از هواپیماهای فعلی خواهد بود. سرعت این هواپیما نیز مانند سریعترین مدل های امروزی یعنی معادل 85% ماخ (85/0سرعت صوت) خواهد بود.


تسهیلات متنوع و فراوانی نیز برای مسافران این هواپیما در نظر گرفته شده است.

فناوری پیشرفته به کار گرفته شده:

یکی از خصوصیات منحصر به فرد این مدل، به کارگیری فن آوری های پیشرفته ارائه شده توسط Boeing و گروه بین المللی توسعه فناوری این شرکت می باشد.

طبق اعلام شرکت بویینگ، بیشتر قطعات بدنه و بال مدل e7E7 از مواد ترکیبی و بسیار سبک ساخته خواهد شد .


در مدل جدید شرکت Boeing سیستم کنترل هوشمند برای تشخیص و اعلام نقایص و خرابی های احتمالی به سیستمهای کامپیوتری نصب شده در پایگاه های زمینی وجود خواهد
داشت.

شرکت بویینگ موتورهای ساخت شرکت های جنرال الکتریک و رولزرویس را به عنوان تأمین کننده نیروی محرکه e7E7 برگزیده است و انتظار می رود موتورهای ارائه شده برای این مدل جدید تفاوتهای اساسی و قابل توجهی با نمونه های قبلی داشته باشند.



قرار بر این بود که این مدل از اواخر سال 2003 وارد خطوط هوایی گردد و سفارشات قابل توجهی نظیر سفارش شرکت All-Nippon Airways و Air Newzealand را می توان نام برد.

از میان شرکتهای هواپیمایی اروپایی نیز Blue Panorama و First choice Airways اولین متشریان e7E7 بوده اند.اما در نهایت تولید این هواپیما از سال 2006 آغاز خواهد شد و اولین پرواز e7E7 در سال 2007 انجام خواهد گرفت و از سال 2008 نیز تحویل و فعالیت این هواپیما در خطوط هواپیمایی دنیا آغاز میگردد.



مشخصات مدل e7E7-3:

ظرفیت حمل 289 مسافر در مسافت 3500 مایل با نیروی دو موتور. طول بالها 50 تا 52 متر و طول هواپیما 56 متر خواهد بود. سرعت این مدل 85/0 سرعت صوت خواهد بود. پیشنهاد طرح در سال 2003 ارائه گردید و در سال 2006 ساخت آن آغاز میگردد و در سال 2007 اولین پرواز خود را انجام خواهد داد. از سال 2008 نیز فعالیت خود را در خطوط هوایی آغاز خواهد نمود.

مشخصات مدل e7E7-8:

ظرفیت حمل 217 مسافر در 3 کلاس پروازی مختلف و در مسافت 8500 مایل (15700 کیلومتر) با استفاده از نیروی دو موتور. طول بالها 59 متر و طول هواپیما 56 متر می باشد و سرعت آن 85/0 سرعت صوت خواهد بود. توانایی حمل وزنی معادل 480000ibs را در زمان برخاست هواپیما داراست.

مشخصات مدل e7E7-9:

ظرفیت حمل 257 مسافر در 3 کلاس مختلف و در مسافت 8300 مایل (15400 کیلومتر) با استفاده از نیروی دو موتور، طول بال 59 متر و طول هواپیما 62 متر و سرعت آن 85/0 سرعت صوت خواهد بود و از سال 2010 به خطوط هوایی وارد خواهد شد.