787 بوئینگ

بویینگ 787 و یا به عبارتی 7E7

در پاسخ به نیاز شرکتهای هواپیمایی در سراسر دنیا و به منظور ارائه تسهیلات و خدمات هر چه بیشتر به مسافران، شرکت هواپیماسازی Boeing مدل جدیدی را با عنوان e7E7 به بازار ارائه مینماید. به این منظور گروهی از شرکتهای شناخته شده و فعال در صنعت هوا فضا در حال مطالعه و تحقیق برای ساخت این هواپیمای رویایی هستند. مراحل ساخت این هواپیما در پایگاه Everett شرکت Boeing در Seattle واشنگتن انجام می گیرد.


خصوصیات ویژه و منحصر به فرد e7E7e :

مدلهای e7E7-8 و e7E7-9 توانایی حمل 257-217 مسافر را در مسافتی معادل 8300 تا 8500 مایل (15400 تا15700کیلومتر) در 3 کلاس مختلف(فرست کلاس، بیزینس واکونومی کلاس) دارا می باشد. عضو دیگری از خانواده e7E7 ، مدل e7E7-3 می باشد که توانایی حمل 289 مسافر را در مسافتی معادل 3500 مایل (6500 کیلومتر) و در 2 کلاس مختلف دارا می باشد. مصرف سوخت هواپیمای Boeing e7E7 در مقایسه با دیگر مدلهای مسافربری، 20 درصد کمتر بوده و ظرفیت حمل بار این مدل 40 تا 60 درصد بیشتر از هواپیماهای فعلی خواهد بود. سرعت این هواپیما نیز مانند سریعترین مدل های امروزی یعنی معادل 85% ماخ (85/0سرعت صوت) خواهد بود.


تسهیلات متنوع و فراوانی نیز برای مسافران این هواپیما در نظر گرفته شده است.

فناوری پیشرفته به کار گرفته شده:

یکی از خصوصیات منحصر به فرد این مدل، به کارگیری فن آوری های پیشرفته ارائه شده توسط Boeing و گروه بین المللی توسعه فناوری این شرکت می باشد.

طبق اعلام شرکت بویینگ، بیشتر قطعات بدنه و بال مدل e7E7 از مواد ترکیبی و بسیار سبک ساخته خواهد شد .


در مدل جدید شرکت Boeing سیستم کنترل هوشمند برای تشخیص و اعلام نقایص و خرابی های احتمالی به سیستمهای کامپیوتری نصب شده در پایگاه های زمینی وجود خواهد
داشت.

شرکت بویینگ موتورهای ساخت شرکت های جنرال الکتریک و رولزرویس را به عنوان تأمین کننده نیروی محرکه e7E7 برگزیده است و انتظار می رود موتورهای ارائه شده برای این مدل جدید تفاوتهای اساسی و قابل توجهی با نمونه های قبلی داشته باشند.



قرار بر این بود که این مدل از اواخر سال 2003 وارد خطوط هوایی گردد و سفارشات قابل توجهی نظیر سفارش شرکت All-Nippon Airways و Air Newzealand را می توان نام برد.

از میان شرکتهای هواپیمایی اروپایی نیز Blue Panorama و First choice Airways اولین متشریان e7E7 بوده اند.اما در نهایت تولید این هواپیما از سال 2006 آغاز خواهد شد و اولین پرواز e7E7 در سال 2007 انجام خواهد گرفت و از سال 2008 نیز تحویل و فعالیت این هواپیما در خطوط هواپیمایی دنیا آغاز میگردد.



مشخصات مدل e7E7-3:

ظرفیت حمل 289 مسافر در مسافت 3500 مایل با نیروی دو موتور. طول بالها 50 تا 52 متر و طول هواپیما 56 متر خواهد بود. سرعت این مدل 85/0 سرعت صوت خواهد بود. پیشنهاد طرح در سال 2003 ارائه گردید و در سال 2006 ساخت آن آغاز میگردد و در سال 2007 اولین پرواز خود را انجام خواهد داد. از سال 2008 نیز فعالیت خود را در خطوط هوایی آغاز خواهد نمود.

مشخصات مدل e7E7-8:

ظرفیت حمل 217 مسافر در 3 کلاس پروازی مختلف و در مسافت 8500 مایل (15700 کیلومتر) با استفاده از نیروی دو موتور. طول بالها 59 متر و طول هواپیما 56 متر می باشد و سرعت آن 85/0 سرعت صوت خواهد بود. توانایی حمل وزنی معادل 480000ibs را در زمان برخاست هواپیما داراست.

مشخصات مدل e7E7-9:

ظرفیت حمل 257 مسافر در 3 کلاس مختلف و در مسافت 8300 مایل (15400 کیلومتر) با استفاده از نیروی دو موتور، طول بال 59 متر و طول هواپیما 62 متر و سرعت آن 85/0 سرعت صوت خواهد بود و از سال 2010 به خطوط هوایی وارد خواهد شد.

boeing 787 و airbus 350 رقبا تازه نفس

مقایسه بوئینگ 787 دریم لاینر با ایرباس 350


عکسی از صحنه بهره برداری ۷۸۷ در امریکا روبروی ساختمانهای اصلی بوئینگ


هواپیمای بوئینگ 787، از قابلیت حمل 200 تا 300 مسافر، بسته به پیکربندی صندلی های آن در کلاس های مختلف تا مسافت حداکثر 15.000 کیلومتری برخوردار می باشد که با در نظر گرفتن طراحی موتورهای جدید و کاراتر آن از لحاظ مصرف سوخت، می توان این هواپیما را، مجموعه ای از پیشرفت های نوین در راستای مدرنیزاسیون اقتصادی و البته به کارگیری صحیح و به جای آنان محسوب کرد. اما هواپیمای تازه طراحی شده ایرباس A-350 نیز در مقابل دریم لاینر، ظاهراً حرف هایی برای گفتن دارد. گرچه این هواپیمای پیشنهادی ایرباس همانند رقیبش یعنی بوئینگ 787، یک هواپیمای کاملاً جدید نیست، اما می توان آن را یک نمونه ارتقا یافته به میزان 80% از هواپیمای پر فروش ایرباس A-330 به شمار آورد.

ایرباس دلیل این که یک هواپیمای کاملاً جدید را طراحی نکرده است، چنین بیان می کند که طراحی یک گونه کاملاً جدید، نیاز به افتتاح یک خط تولید تازه و البته امکانات دیگر و صد البته، آموزش خلبانان برای یک هواپیمای جدید دیگر است، در حالی که با ارتقای یک نمونه قبلی به میزان زیاد، می توان با استفاده از شبیه ساز ها و سیمولاتور ها، روش های درسی پیشین و تمام موارد مشابه دیگر، خلبانان اپراتور در این هواپیمای نوین را آموزش داد و از صرف ده ها میلیون دلار برای ارائه آموزش ها و وسایل آموزشی جدید جلوگیری نمود. با به کارگیری این روش، آموزش خلبانانی که قبلاً با هواپیمای نسل قبلی این هواپیما، مانند A-330 پرواز می کرده اند، بسیار سهل تر و آسان تر خواهد بود و تقریباً حالتی شبیه به یک آموزش دوره ای مختصر برای آشنایی با بعضی سیستم های جدید خواهد بود. هواپیمای ایرباس A-350، به دلیل اینکه مستقیماً برای رقابت با بوئینگ 787 طرح ریزی شده است، از مشخصات تقریباً یکسانی با رقیبش از جهات گوناگونی مانند برد، گنجایش و سرعت کروز یا گشت زنی برخوردار است. این تشابه به جایی رسیده است که قرار است هر دوی این نوع هواپیماها، از موتورهای مشابه نسل جدید GEnx ساخت جنرال الکتریک و یا موتورهای Trent 1000 ساخت رولزرویس برای تامین نیروی پیشرانش خود بهره جویند. ایرباس A-350، از لحاظ به کاگیری مواد کامپوزتی، با میزانی معادل 35%، به هیچ وجه قابل مقایسه با میزان 60% در بوئینگ 787 نیست. در ایرباس A-350 بدنه ی هواپیما قرار است ابتداً از الیاژهای الومینیوم تقویت شده و آویزگاه های موتور تماماً از تیتانیوم ساخته شوند، در حالی که این رویه با فرآیند استفاده حداکثر از مواد کامپوزیتی در 787 کاملاً مغایرت دارد.



عکسی از صحنه بهره برداری ۷۸۷ در امریکا با حضور مردم



اما مورد توجه ترین مسئله در مورد رقابت این دو هواپیمای جدید با یک دیگر، نخست مسئله تعداد سفارشات و دیگری سال ورود به خدمت و قیمت هر فروند از هواپیماها می باشد. تا این زمان، تعداد سفارشات برای بوئینگ 787، به بیش از رقم 252 فروند رسیده است، در حالی که این عدد برای A-350، زیر 160 فروند است و همین، اولین مرحله افت A-350 می باشد. مسئله دیگر، سال ورود به خدمت این هواپیماهاست که نقشی غیر قابل انکار در بازار آنها خواهد داشت. برنامه ریزی ها بر آن است که هواپیمای بوئینگ 787، تا سال 2007 وارد خدمت شود در حالی که ایرباس، مدتی را معادل سه سال دیرتر از موعد بوئینگ، یعنی تا سال 2010، نیاز دارد.

آخرین وجه پر اهمیت مقایسه، قیمت تمام شده این هواپیماهاست که برای بوئینگ 787 دریم لاینر رقمی حداکثر در حدود 120 میلیون دلار در نظر گرفته شده است، اما هواپیمای ایرباس A-350، دارای هزینه ای معادل 150 میلیون دلار در مدل کوچک تر و 170 میلیون دلار در مدل بزرگتر خواهد بود که این مسئله حساس، به گمان زیاد بازار رقابت خرید را به سمت بوئینگ خواهد کشاند. به هر روی و سخن، آینده ای که پیش روی ماست، سرانجام برنده این رقابت پایاپای را معلوم ساخته مشخص می نماید که موفقیت نهایی با کدام غول هواپیماسازی جهان خواهد بود.

بویینگ 737

خانواده هواپیماهای جت دو موتوره بویینگ 737 با بیش از 5 هزارو پانصد فروند تولید ، پر فروش ترین هواپیمای جت مسافربری جهان بوده که از زمان اولین پرواز تاکنون به تعداد دو برابر جمعیت زمین مسافر جا به جا کرده است.   بیش از سه هزار فروند از این هواپیما جزو نسل اول هستند که نخستین پرواز آن در سال 1967 انجام گرفت. خط تولید نسل اول به بویینگ 737 تا سال 2000 فعال بود که در نهایت در اوایل قرن حاضر نسل جدید جایگزین نسل قبلی شد. این هواپیما بیش از سی سال است که به خطوط هوایی امکان پرواز در خطوط داخلی و در مسافت های کوتاه بین المللی را با هزینه پایینی می دهد. طراحی نسل جدید بویینگ 737 از سال 1991 آغاز گشته و مدل جدید این هواپیما قابلیت پرواز بین قاره ای و انجام پروازهای میان برد بین المللی را نیز دارد.بیش از 2300 فروند از هواپیماهای بویینگ 737 نسل جدید سفارش داده شده اند که از این تعداد 1600 فروند تحویل مشتریان شده اند. کوچکترین عضو خانواده نسل جدید بویینگ 737 جت دو موتوره مسافربری 110 تا 132 نفره بویینگ 600-737 می باشد که در سال 1998 وارد خطوط هوایی شد. بیش از 140 فروند از این هواپیما توسط شرکت های هواپیمایی سفارش قطعی شده اند. هواپیماهای 700-737 با توانایی حمل 126 تا 149 مسافر عضو متوسط این خانواده بوده که در سال 1998 عملیاتی شده و بیش از 800 فروند از آن سفارش داده شده است. مدل با برد افزایش یافته یعنی 737-700ER برگرفته از جت های تجاری بویینگ می باشد که به منظور پرواز در مسیرهای طولانی طراحی شده و همخوانی کاملی با فلسفه پرواز نقطه به نقطه کمپانی بویینگ دارد. این هواپیما در نتیجه استفاده از بال های 800-737 توانایی حمل سوخت بیشتر و نیز 2145 ناتیکال مایل برد بیشتری دارد. علاوه بر این 700ER دارای 9 مخزن سوخت کمکی می باشد که با حمل بیش از 40 تن سوخت دارای حداکثر بردی برابر با 10 هزار کیلومتر است. حداکثر وزن برخاست نیز حدود 7485 کیلوگرم افزایش داشته است. قابل ذکر است 737-700ER در ترکیب تجاری ظرفیت 48 مسافر و در ترکیب مسافربری ظرفیت 126 مسافر را دارد. این مدل در سال 2006 معرفی شد. کمپانی بویینگ مدل دیگری از سری 700 را عرضه کرده که به Convertible معروف بوده و با نام 737-700C شناخته می شود این هواپیما اولین هواپیمای تمام مسافربری / باری بویینگ 737 است که بعد از مدل 737-200C که در سال 1966 معرفی شد پرواز خواهد کرد. گونه 700C این قابلیت را دارد که تبدیل به هواپیمای تمام مسافربری و یا با برداشته شدن صندلی های مسافران تبدیل به یک هواپیمای تمام باری شود که به همین منظور در بزرگ بارگیری نیز در کابین اصلی تعبیه شده است. این هواپیما توانایی جابجا کردن نزدیک به 19 تن بار را دارد. در حالت مسافری نیز ظرفیتی برابر با 140 مسافر را در یک کلاس داشته که با ترکیب دو کلاس این ظرفیت به 126 نفر کاهش می یابد. ناگفته نماند در پی معرفی شدن این مدل در سال 1997 نیروهای ذخیره دریایی ایالات متحده دو فروند از آنرا سفارش داد. قابل ذکر است این هواپیما در نظام نام گذاری ارتش ایالات متحده به C-40 Clipper معروف شده است. بیش از 1100 فروند از گونه کشیده تر 162 تا 189 نفره این خانواده یعنی بویینگ 800-737 نیز از زمان اولین پرواز سفارش قطعی شده بطوریکه حدود 800 فروند آن تاکنون به مشتریان تحویل داده شده اند. قابل ذکر است یک گونه از این هواپیما با شناسه 737-800ERX در سال 2004 توسط نیروی دریایی ایالات متحده به عنوان هواپیماهای چند منظوره دریایی انتخاب و به P-8A معروف شد. بالاخره بزرگترین نوع این هواپیما یعنی بویینگ 900-737 که توانایی حمل 177 تا 189 مسافر را دارد در سال 2001 وارد خدمت شد. بویینگ 737-900ER نیز گونه با برد افزایش یافته مدل پایه می باشد که 26 مسافر بیشتر از 900-737 ظرفیت حمل مسافر داشته و 500 ناتیکال مایل نیز فراتر از برد مدل 900 پرواز می کند.   طراحی   بدنه این هواپیما دارای طرح خرابی ایمن آلومینیومی می باشد که در ساختمان بال ها نیز از الیاژ آلومینیوم و پوسته مقاوم در برابر خوردگی استفاده شده است. مخروط دماغه های بال ها و بدنه نوک سکان عمودی ثابت های عمل کننده Flap ها و دیگر بخش هایی که تحت فشار نیستند از الیاف کربن و شیشه تقویت شده با پلاستیک یعنی CFRP و GFRP ساخته شده اند. قسمت انتهایی محفظه موتورها نیز از کامپوزیت های گرافیت کولار و فایبر گلاس تشکیل یافته است. در فوریه سال 2000 بالک های پیشرته ای از جنس گرافیت کربن در ابتدا برای نوک بالهای 800-737 سپس برای دیگر مدل ها طراحی شد که توسط مشتری برای نصب قابل انتخاب می باشد. این بالک ها با طول هشت پا توانایی های عملیاتی بیشتری را برای گونه800 از نظر افزایش تا شش هزار کیلومتر کاهش مصرف سوخت قابل دسترس می ساخت.   عرشه پروازی   عرشه پروازی خلبان و کمک خلبان را در خود جای داده است. در این کاکپیت پیشرفته علاوه بر نمایشگر های LCD موجود نمایشگر سر بالا هم قابل نصب می باشد.یک سیستم نمایشگر مشترک (CDS) که شامل شش نمایشگر LCD مسطح بوده و ساخت «هانی ول» می باشد نیز در کابین به چشم می خورد. نرم افزار سیستم CDS قابلیت این را دارد که داده های پروازی و ناوبری را همانند سیستم الکترونیک پروازی مدل های 737 قبلی یا بویینگ 400-747 و نیز بویینگ 777 نمایش دهد. در این هواپیما امکان نصب سیستم مکانیکی جهانی ارتباطات ماهواره ای و سیستم دوتایی مدیریت پرواز وجود دارد.   کابین   کابین این هواپیما به طور معمول در ترکیب دو کلاس عرضه می شود که شامل درجه یک با چهار صندلی کنار هم و کلاس توریستی با شش صندلی کنار هم می باشد. ناگفته نماند کابین توسط یک ماشین هوای سه مرحله ای تهویه مطبوع می شود.ضمنآ پلکانی نیز روی خود هواپیما در قسمت جلویی کابین قابل نصب می باشند که عملیات کمتر را نیز امکانپذیر می سازد. در این هواپیما دو محفظه بار به چشم می خورد که محفظه بار انتهایی با یک تسمه نقاله تلسکوپی قابل تجهیز شدن است.   موتورها   این پرنده مجهز به دو پیشرانه توربوفن CMF International با مشخصه CMF56-7 می باشد که توسط کنسرسیوم مشترکی متشکل از جنرال الکتریک از ایالات متحده و سنکما از فرانسه طراحی و ساخته شده است. برای تغذیه این موتورها هواپیما توانایی حمل بیش از 26 تن سوخت را دارد. سیستم نیروی کمکی (APU) این هواپیما ساخت هانی ول بوده و توانایی تامین 90 کیلوولت آمپر نیرو و استارت با هوا را دارد. ناگفته نماند میزان صدای این واحد کمکی روی زمین تا حدود 12 دسی بل با استفاده از مجرای دفیوزر صدا خفه کن و مجرای خنک کننده کاهش یافته است. همچنین فن های جدید کم صدایی نیز در سیستم های کنترل محیطی و سیستم خنک کننده الکترونیک برای کمک به کاهش صدا نصب شده اند.   ارابه فرود   بویینگ 737 مجهز به ارابه سه چرخه جمع شونده می باشد که توسط نیروی هیدرولیک عمل می کند. این ارابه فرود دارای ضربه گیرهای اولءوماتیک می باشد که توسط بویینگ طراحی شده اند. ارابه فرود اصلی به سمت داخل جمع شده و محفطه چرخ (چاهک چرخ) را آب بندی می کند که دیگر نیازی به در برای پوشاندن محفظه چرخ ندارد ضمن اینکه چرخ دماغه دوتایی نیز به سمت جلو جمع می شود. ناگفته نماند چرخ های اصلی مجهز به ترمزهای هانی ول و یا گودریچ می باشند.   درباره 737   خانواده 737 پرفروش ترین هواپیمای مسافربری جهان با بیش از 5500 هواپیمای تحویل داده شده و بیش از 6000 سفارش قطعی می باشد که رکورددار ثبت شده در کتاب رکوردهای گینس است. بیش از 541 اپراتور این هواپیما را در خدمت دارند و این هواپیما به بیش از 1200 شهر در 190 کشور پرواز می کند. به طور متوسط در هر لحظه 1250 هواپیمای 737 در حال پرواز بوده و همچنین در هر 5 ثانیه یک فروند در حال تیک آف و یا فرود می باشد. 737ها تاکنون 232 میلیون سورتی پرواز به انجام رسانیده اند.